STREFA C=

PC port równoległy

Tryby pracy portu

   Najistotniejszą cechą pracy portu równoległego w PC są jego tryby pracy. Dostępne tryby to SPP, PS/2, EPP i ECP.

   W 286, 386 i starszych (wersjach) 486, port równoległy występuje na oddzielnej karcie rozszerzeń (I/O karta, karta portu równoległego, karta Hercules video z wbudowanym portem równoległym) i to jest SPP lub PS/2. Jeśli nie są to karty tych trybów, to być może mają przełączniki/jumpery do konfiguracji trybu swej pracy. Sprawdź w dokumentacji swej karty w celu ustalenia szczegółów jej pracy.

   W nowszych 486 i wszystkich Pentiumach (i wyżej), port równoległy jest zintegrowany na płycie głównej i jego tryb pracy można ustawić w BIOSie. Zazwyczaj tryb SPP jest oznaczany jako "Compatible", "Normal" lub "Standard". "BPP" i "Extended" to zwyczajowe oznaczenia dla trybu PS/2, natomiast "Enhanced" oznacza tryb EPP lub ECP.

   Jakkolwiek w większości komputerów Pentium i późniejszych, ustawienie portu równoległego na tryb SPP nie daje prawdziwego trybu SPP, ponieważ dokonano niewielkich zmian w elektronicznym schemacie portu równoległego. Więcej szczegółów znajdziesz poniżej.

   Nie polegaj na tym, co pokazuje twój BIOS. Raczej sprawdź faktyczny tryb pracy Twojego portu przy pomocy programu LPTDetect.

   Tryb SPP oznacza dwukierunkowe linie poleceń i jednokierunkową linię danych. X1541 cable wykorzystuje dwukierunkową linię poleceń. PS/2 różni się tym od SPP, że posiada dwukierunkową linię danych. EPP i ECP oferują kilka udogodnień, które są wykorzystywane przez programy do PC, ale w żadnym z tych trybów linia poleceń nie jest już dwukierunkowa. Więcej znajdziesz poniżej.

Kompatybilności

   Poniżej znajduje się tabela kompatybilności pomiędzy kablami, a trybami portu równoległego:

1. Odkryliśmy, że kabel rozszerzony XE1541 nie działa na płycie ASUS P5A(-B) i pewnych laptopach. Sugerujemy, aby użyć w takich przypadkach kabla aktywnego XA1541.

   Możesz sprawdzić, czy Twój port równoległy jest kompatybilny z X1541 cable dzięki X1541Test.

Informacje techniczne

   Występują trzy typy linii w porcie równoległym komputera PC. Linie danych są wykorzystywane do przesyłania danych pomiędzy PC i urządzeniami zewnętrznymi; linie poleceń są wykorzystywane przez PC do przesłania polecenia/komendy do urządzenia zewnętrznego; linie stanu są używane przez urządzenia zewnętrzne do zawiadomienia PC o swym aktualnym stanie pracy.

   Od strony PC, logicznie, linie danych powinny być używane zarówno do wejścia jak i wyjścia danych, linie poleceń tylko do sygnałów wyjścia, i linie stanu tylko do wejścia. Jednakże w rzeczywistości jest inaczej. We wczesnych portach równoległych SPP, linie danych mogły być użyte jedynie dla wyjściowych sygnałów; jest to tym, co nazywamy jednokierunkowym portem równoległym. Zauważ, że to sformułowanie jest głównie na użytek linii danych. Ponadto przy pomocy małej sztuczki, linie poleceń mogą być użyte nie tylko do sygnałów wyjścia, ale również do wejścia.

   We wczesnych wersjach portów SPP, wyprowadzenia portu były połączone poprzez tzw. otwarte kolektory do układu kontrolera I/O: jest tam rezystor pomiędzy +5V i wyprowadzeniem oraz tranzystor pomiędzy GND i wyprowadzeniem. Tranzystor jest kontrolowany poprzez układ, który jest z drugiej strony kontrolowany przez oprogramowanie. Kiedy odpowiedni bit portu jest ustawiony na jeden, tranzystor się otwiera i rezystor ciągnie poziom sygnału na wyprowadzeniu do stanu wysokiego, tzn. 3.5-4.5V. Kiedy bit portu jest ustawiony na zero (wyczyszczony, wyzerowany), tranzystor się zamyka i poziom napięcia spada do stanu niskiego 0V. Wytłumaczeniem tego zjawiska jest fakt, że tranzystor może silniej pociągnąć (impuls napięcia), aniżeli rezystor.

   W napędach Commodore, wyprowadzenia portu szeregowego są również połączone poprzez otwarty kolektor do układu (peryferyjnego). Jeśli otwarte kolektory wystąpią po obu końcach tego samego kabla, to może wystąpić jedna z 3 sytuacji. Jeśli oba końce ciągną poziom stanu linii na niski, to aktualny poziom będzie odczytywany przez obie strony jako niski. Jeśli oba końce ciągną poziom na wysoki, to rezultatem będzie stan wysoki. Jednakże, jeśli jeden koniec jest w stanie niskim sygnału, a drugi w stanie wysokim, to znów w wyniku silniejszego tranzystora, poziom sygnału będzie niski. PC lub maszyny Commodore potrafią ciągnąć linie wysoko i nisko, a stacja i tak będzie w stanie odczytać sygnał. Jednakże, jeśli komputer ustawi linię na wysoko, to stacja również będzie w stanie odbicia sygnału poprzez ustawienie linii na nisko. Jest to jedyna droga do przesłania danych ze stacji i to dokładnie wyjaśnia w jaki sposób Commodore i PC-ty używają interfejsu X1541.

   Pozostaje wciąż zagadka dlaczego oryginalny port równoległy, zaprojektowany przez IBM, jest jednokierunkowym portem równoległym. Port nie powinien być droższy, gdyby mógł mieć możliwość programowego przełączania linii w tryb wejścia danych (wprowadzania). Obecnie wiele kart zawierających port równoległy jest zaprojektowana jako dwukierunkowe, ale są "okaleczane" do pracy jednokierunkowej. Sposobem na włączenie pracy dwukierunkowej na takich kartach jest metoda opisana na końcu tego rozdziału. Taki dwukierunkowy port SPP jest często nazywany portem równoległym PS/2.

   Jednakże z wprowadzeniem wysokoszybkich układów, otwarte kolektory zaczęto wymieniać na "słupy totemowe": są tam dwa tranzystory, jeden pomiędzy +5V i wyprowadzeniem, drugi pomiędzy GND i wyprowadzeniem. Dwa tranzystory są kontrolowane na drodze negacji (odwrotności): w danym momencie czasu, dokładnie jeden z nich jest otwarty, a drugi zamknięty. Kiedy bit portu jest ustawiony na zero, to jak przedtem tranzystor po stronie GND zamyka się i ustawia niski stan. Jednak, kiedy bit portu jest ustawiony na jeden, to także tranzystor ustawia stan linii na wysoki. W ten sposób, wysoki poziom sygnału jest napięciem 5V, w przeciwieństwie do 3.5V-4.5V w przypadku otwartego kolektora, i prędkość przełączania pomiędzy poziomem sygnałów jest także znacząco wyższa, umożliwiając przesłanie większej ilości danych w tym samym czasie.

   W pewnych Pentium'ach i nowszych płytach 486, wyprowadzenia zintegrowanego portu równoległego są połączone przez "pola totemowe" do układu (chipset'u). Kiedy "pola totemowe" w PC ustawiają linię na wysoko, to robią to przy pomocy tranzystorów. Jeśli napęd próbuje ustawić linię w stan niski, żeby przesłać sygnał, to również dzieje się z tranzystorami. Te dwa tranzystory walczą jak gdyby przeciwko sobie (w opozycji do siebie) i rezultat jest nieprzewidywalny: poziom sygnału może zostać w stanie wysokim, jeśli tranzystor po stronie PC jest silniejszy, lub będzie niski, jeśli tranzystor w stacji będzie tym silniejszym. Najczęściej, tranzystor w PC wydaje się być silniejszym, i dlatego żadne dane nie mogą być pobrane z stacji Commodore. Jednak nie tylko "pola totemowe" mogą zakłócić wymianę danych. Chipset na niektórych płytach głównych nawet nie zawiera potrzebnego do przeczytania poziomu sygnału zespołu obwodów na liniach innych niż linie stanu.

   Nowe rozszerzone wersje portu równoległego - EPP i ECP, posiadają dwukierunkową linię danych i dlatego dane mogą być czytane ze skanera lub twardego dysku podłączonego do PC. Jednakże, jak to było opisane wyżej, ich linie poleceń nie są już dwukierunkowe. Dodatkowo, na niektórych płytach głównych, linie poleceń (komend) są jednokierunkowe, nawet jeśli port jest przestawiony na tryb SPP w ustawieniach BIOS'u. Kabel X1541 nie będzie działał z tymi portami. Jeśli nie można sprawić, aby program do przesyłania danych działał z tymi płytami, to najlepiej bezzwłocznie przerwać testowanie, ponieważ opozycja pomiędzy tranzystorami naraża je na przeciążenia po obu stronach. W takim przypadku raczej powinieneś zbudować kabel XE1541, który jest trochę inny niż kabel X1541 i działa ze wszystkimi rodzajami portów równoległych.

Przemiana portu SPP w port PS/2

   Istnieje możliwość zmiany trybu pracy jednokierunkowego karty z SPP na dwukierunkowy PS/2 poprzez rozłączenie wyprowadzenia 1 układu danych 74LS374 z uziemienia i połączenia go do jednej z nóżek wyprowadzenia na układzie kontrolującym 74LS174. Może to być jedna z dowolnych nóżek: 2, 5, 7, 10, 12 lub 15 i nie może być połączona do żadnego innego układu na płycie. Odpowiednio nóżka wejścia (3, 4, 6, 11, 13 lub 14) musi być połączona do 5 bitu na szynie danych. Jeśli to jest niemożliwe na Twojej karcie, to możesz ustanowić dostęp do tego bitu z (zatrzasku danych - data latch, ed. prawdopodobnie chodzi o układ LS374). Sprawdź, który z jego wyprowadzeń wychodzących (2, 5, 6, 9, 12, 15, 16 lub 19) jest podłączony do 7 nóżki gniazda portu równoległego i weź bit 5 z korespondującej nóżki wchodzącej (input) (3, 4, 7, 8, 13, 14, 17 lub 18).

Contact | Copyright and license | Recent updates

Tłumaczył: Data realizacji: Data publikacji: Data modyfikacji: Pierwsza publikacja:

Thorgal (Apidya) 5-12.2002 27.5.2003 - Filety on-line