|
|
|
| SPRZĘT | |
|
PRZEŁĄCZNIK 1.4MHZ, BURST ORAZ C128 IRQ & SERIAL INDYKATOR |
Nowe milenium już nastało, a nasz C64 jest ciągle taki sam jak w 1983, może niektórzy są dumni, że przy tej samej konfiguracji tworzymy ciągle to nowe i szybsze efekty, niektórzy może nie. Cóż, ja należę do grupy ludzi, którzy uważają, że przy porządnej rozbudowie komodorek będzie żył kilka (dziesiąt) lat dłużej. Więc w tym dziale przedstawię kilka schematów, publikacji i pomysłów dotyczących rozbudowy comma.
PRZEŁĄCZNIK 1,4MHZ - PODKRĘCA KOMODE O 13%.
Każdy z was może przyspieszyć waszego comma o ok. 12 %, czyli do zawrotnej prędkości 1,4 MHz. W tym celu wystarczy odszukać na płycie głównej komodorka napisy OPEN: NTSC SHORT: PAL, nad nimi powinna się znaleźć "kropka" zalana cyną J13 (jak na rysunku). Jeśli cynę delikatnie odlutujemy i odessamy, naszym oczom ukażą się dwa półkola, do każdego z nich delikatnie (żeby znów nie złączyć) dolutujmy po kabelku. Teraz jeśli każdy z kabelków zewrzemy, nasz komodorek dostanie kopa o 12% !!!
UWAGA!!! Nie przejmujmy się tym, że stracimy wizję oraz synchronizację ze stacją, wszystko wróci po rozłączeniu kabli. Przełącznik ten możemy wykorzystywać np. przy pakowaniu plikow.
BURST - PRZYSPIESZA ODCZYT I ZAPIS ZE STACJI DYSKÓW.
Z pewnością niejeden raz miałeś dość wolnego loadingu niektórych gier i programów. Wiesz zapewne też, że istnieją takie dobrodziejstwa jak: cartridge typu Final i Action przyspieszające pracę komodorka, nawet do 25X, lecz co zrobić, jeśli chcemy robić to jeszcze szybciej? Nie wiesz? Wykonaj burst do stacji, dający speeda nawet do 100X. Jak to działa? Otóż najszybsza predkość transmisji w komie wynosi 2 bajty przy transmisji szeregowej, lecz przy równoległej (burst) prędkość ta wynosi 8 bitów, czyli cały bajt. Wystarczy tylko wykonać wyprowadzenia z układu VIA #1 ze stacji dysków i podłączyć je do USER PORT'a w C64. Jeszcze tylko wystarczy przerwać łączenie nóżek 1 i 2, od strony druku (oczywiście w VIA #1) i możemy się cieszyć oszałamiającą prędkością naszego koma.
Proponuję również wykonanie wyprowadzeń ze stacji, podłączając kabelki do DB-25 (Cannon 25). Nie jest to konieczne, ale dzięki temu nie zwisają nam ze stacji kable i możemy wykonać bardzo profesjonalny interface.
****** Bardzo zalecane jest wykonanie połączenia Burst przy użyciu przewodu ekranowanego. Nawet, jeżeli nie planujecie mieć dłuższego kabelka niż kilkanaście centymetrów. W końcu chodzi o Wasze programy i dane, czyż nie? Drugi powód to taki, iż wykonanie nieekranowanego połączenia będzie generowało w sposób niewidoczny błędy przy kopiowaniu dyskietki. Po czym program zatnie się w okolicy 22 ścieżki. Miałem taką sytuację, stąd uczulam na podobne wypadki. Nie warto tracić czasu i pieniędzy, najlepiej jest zbudować od razu poprawną konstrukcję pod względem elektrycznym. Dobrym pomysłem jest wykonać interface z użyciem popularnych złączy DB, które są i tanie, i łatwo dostępne. Należy się liczyć z tym, że zaistnieje konieczność wywiercenia otworu na tylnej ściance stacji dysków, w którym będzie można umiejscowić złącze, np. DB15 (jeżeli jesteś prawdziwym kolekcjonerem - to nigdy tego nie zrobisz). Podobny otwór, pod gniazdo DB25 można wykonać w C64, powyżej USER PORTU. Przewody, które będą dołączone do tego gniazda można dolutować do biegnących poniżej ścieżek tego portu. Jest to rozwiązanie ryzykowne z dwóch powodów. Można naprawdę łatwo uszkodzić układ CIA2, nawet używając lutownicy z uziemnieniem (mi się to przydarzyło - uszkodziłem częściowo CIA2). Ponadto nie można dołączać żadnych przystawek do portu USER, gdy Burst jest dołączony. Też grozi to uszkodzeniem na skutek zwarcia lub przeciążenia.
Samo wykonanie tego interfejsu i poprawne jego połączenie nic jeszcze nam nie daje. Osoby, które nigdy nie pracowały z Burstem powinny wiedzieć, że przewód SERIAL, który używały do tej pory w połączeniu ze stacją dysków jest nadal konieczny do pracy. Nie można go odłączyć, gdyż za jego pomocą napęd dysków nadal musi w jakiś sposób porozumiewać się z komputerem. A jak pamiętamy przewód Burst zawiera jedynie żyły przenoszące wyłącznie dane, a rozkazy i komunikaty płyną przez złącze SERIAL. Aby uaktywnić pracę w nowym systemie transmisji, potrzebne jest odpowiednie oprogramowanie. Najczęściej będzie przydatne przy sporządzaniu kopii dyskietek w rekordowym tempie. Programy kopiujące można pobrać stąd. ******
suplement: Reiter (Apidya)
C128 1/2 MHZ IRQ & SERIAL INDYKATOR.
Jest to jeszcze jeden bajer poprawiający wygląd płyty czołowej C128, ale ma on również znaczenie informacyjne. Zdziwilibyście się, gdybyście wiedzieli, ile programów wykorzystuje tryb 2 MHz, podczas depaku, a nawet w czasie działania (np. dema Taboo i Oxyronu). Stan IRQ przydaje się, jeśli nie wiadomo czy program się zawiesił, czy jeszcze działa. Informacje o stanie Serial Data także jest przydatna przy uruchamianiu programów np. jeśli wystąpił błąd, a stacja ciągle obraca dyskiem, nie wspominając o BOA i HIV'ie, które po uruchomieniu programu wysyłają do stacji kod wirusa.
Jedyne niezbędne elementy do wykonania wskaźnika MHz w C128, to układ UCY 7404 i kondensator o pojemności 68nF. Do pełni szczęścia trzeba jeszcze dwóch diod LED lub wyświetlacza LED, rezystor 220 omów i kilku przewodów.
Wejście pierwszego inwertera jest połączone z 10 nóżką układu VIC 8566. Jeśli nie chcecie lutować bezpośrednio do VIC'a, to można sondę połączyć do jednego z punktów lutowniczych na płycie. W "nowym" C128D (w 1571 DOS v3.1) jest to jeden z punktów w pobliżu układu U26 - ponad nim jest seria zygzakowato ułożonych punktów, chodzi o ten najbliższy 9 nóżce U25m równo pod środkiem L3, która znajduje się nieco wyżej. W "starym" C128 (w 1571 DOS v3.0) zadanie jest prostsze - chodzi o punkt na prawo od puszki z układami wizji, po lewej stronie 8 nóżki U20.
Wyjście inwertera przez kondensator jest połączone z masą. Chodzi o to, że w trybie 1 MHz występuje tam stan niski przerywany krótkimi impulsami i by wyświetlacz działał prawidłowo, należy się ich pozbyć. W trybie 2 MHz występuje tu stale stan wysoki. Kondensator nie musi być koniecznie o pojemności 68nF, może to być inna wartość z tym, że lepiej jeśli będzie większa. 68nF wydaje się być wartością graniczną. Wyjście pierwszego inwertera to także sygnał informujący o trybie 1 MHz. Wejście drugiego inwertera jest także podłączone do wejścia pierwszego.
Autor:
Data realizacji:
Data publikacji:
Data modyfikacji:
Pierwsza publikacja:
|
|
Spider (Apidya)
-
2.11.2002
11.2.2003
64NET
|
|
#1 | Dzień 13-1-2008 | godz.19:42:15 | Autor: Kisiel/ICON | Status: Brak błędów | AdrIP: Ukryty | Nie wiem jak Wam wyszło 1,4 MHZ bo mnie
wychodzi 1,266 MHz |
|
#2 | Dzień 18-2-2014 | godz.11:21:55 | Autor: Spider | Status: Brak błędów | AdrIP: Ukryty | Wo matulu, ale starocie tu znalazlem
:)))) |
|
Instrukcja używania systemu komentarzy
- W polu "Podpisz się" umieszczasz swoje Imię, Nazwisko albo Pseudonim używając znaków alfanumerycznych: A-Z, 0-9 oraz znaków specjalnych, np.: !^<>" ' itp.
Tagi HTML są nieaktywne.
- W polu "Wpisz treść" umieszczasz komentarz używając znaków alfanumerycznych: A-Z, 0-9 oraz znaków specjalnych, np.: !^<>" ' itp. Klawisz ENTER tworzy nowy akapit.
Tagi HTML są aktywne. Możesz:
Możliwość:
|
Komenda:
|
Przykład:
|
a. Pogrubić tekst: |
<B></B> |
Pogrubiony |
b. Pochylić tekst: |
<I></I> |
Pochylony |
c. Podkreślić tekst: |
<U></U> |
Podkreślony |
d. Stworzyć indeks górny: |
<SUP></SUP> |
Indeks górny |
e. Stworzyć indeks dolny: |
<SUB></SUB> |
Indeks dolny |
f. Użyć czcionki maszynowej: |
<TT></TT> |
Czcionka maszynowa |
Adresy URL wpisujemy w postaci http://nazwastrony.pl, ftp://nazwastrony.pl.
Adresy email wpisujemy w postaci nazwa@nazwa.pl.
Adresy Gadu-Gadu wpisujemy w postaci gg:1234567 (bez spacji).
Proszę pamiętać o domykaniu otwartych tagów.
Przed naciśnięciem przycisku Komentuj, zaznacz checkboks przy jego prawym boku.
|
|
|