 | ||||
| ||||
|
| STARTUJ | ULUBIONE | CO NOWEGO? | AGNIESZKA CEGIELSKA - NIEOFICJALNY INTERNETOWY FANKLUB | REDAKCJA | KONTAKT |
 |
    |
|
OPIS UKŁADU W EP wiele czytałem o różnego rodzaju sterownikach uP z wykorzystaniem mikrokomputerów jednoukładowych. Rozwiązanie to jest z pewnością bardzo nowoczesne, jednak nie każdy potrafi programować EPROM-y, pisać programy w kodzie maszynowym czy w asemblerze oraz uruchamiać rozbudowane systemy. Wreszcie, nie każdy ma PC. Z własnych obserwacji wiem, że w wielu domach stoją, pokryte kurzem, stare (ale jare!) 8-io bitowe komputerki C64 firmy Commodore. Osobiście byłem zainteresowany wykorzystaniem C64 jako sterownika. Z całą pewnością mogę stwierdzić, że konstrukcja C64 aż "prosi się", aby czymś sterować, poprzez wbudowany firmowo interfejs użytkownika - User Port. Jest to programowalny port 8-io bitowy, mogący być wykorzystany jako wejście lub wyjście, względnie obie funkcje jednocześnie. Portem steruje układ oznaczony jako 6526, tzw. CIA#2 (z ang. Complex Interface Adapter). Właśnie ten układ jest bardzo wrażliwy na napięcie elektrostatyczne, więc nie może być mowy o lutowaniu czegokolwiek bezpośrednio do płyty komputera. Połączenie komputer - układ wykonamy za pomocą wtyczki. Uwaga - wszelkie wkładanie jakichkolwiek wtyczek do komputera przy włączonym zasilaniu może zakończyć się poważną awarią systemu. Rysunek 1 przedstawia opis interesujących nas wyprowadzeń User Portu. Proszę zwrócić uwagę, że styki dolne nie są połączone z górnymi, lecz mają zupełnie inne połączenia z komputerem.
Teraz przystąpimy do omówienia właściwego układu wyjścia, będącym w gruncie rzeczy tylko przedłużaniem, zabezpieczeniem User Portu. Schemat układu przedstawia rysunek 2. Jest to układ pozwalający zwiększyć obciążalność poszczególnych wyjść, choć jest to przede wszystkim zabezpieczenie User Portu przed uszkodzeniem wynikającym z np. napięć elektrostatycznych. Zawsze przecież lepiej wymienić tani (ok. 50gr) układ TTL niż CIA#2 (ok. 20zł) będący w komputerze. W urządzeniu modelowym pracuje zasilacz ze stabilizatorem 7805 i transformatorem TS 2/15, który ze względu na małe gabaryty świetnie się nadawał. Zastosowanie układu stabilizatora pozwala na dobranie dość luźno transformatora, gwarantując stabilność napięcia zasilania. Można próbować zasilić układ napięciem dostępnym z komputera, ale należy pamiętać, że prąd, który można pobrać z pinu 2 User Portu wynosi max. 100mA. Dla obu scalaków wystarczy, ale nic poza tym. MONTAŻ I URUCHOMIENIE Montaż układu proponuję rozpocząć od zasilacza. Następnie wykonujemy układ interfejsu. Urządzenie modelowe zostało złożone na płytce uniwersalnej, lecz nic nie stoi na przeszkodzie, aby płytkę zaprojektować i wytrawić. Oba układy scalone montujemy w podstawkach, w celu umożliwienia szybkiej wymiany w przypadku awarii. Na rysunku 2 zastosowano układy UCY 7407. Układ UCY 7404 ma taki sam układ wyprowadzeń, róźni się wykonywaną funkcją. Układ 7407 jest buforem. Diody świecące LED montujemy tylko po to, by wizualnie ocenić pracę układu. Kiedy już wszystko zostanie dopracowane, zamiast diod i rezystorów ograniczających prąd diody, można wstawić układy wykonawcze z przekaźnikami lub transoptorami. Wszystko zależy od inwencji kontruktora.
Chcąc sprawdzić układ bez narażania komputera, należy połączyć zewnętrzny zasilacz +5V i podawać napięcie +5V na wejścia poszczególne układu. Kolejne diody muszą się zaświecić. Natomiast dla układów 7404 należy przeprowadzić ten sam test. Jednakże podając (0V) czyli masę na wejścia. Również odpowiednie diody muszą zapalić się. Po pomyślnym uruchomieniu urządzenia można przejść do wykonania wtyku. Montaż wtyku jest trochę czasochłonny, lecz lepiej wykonać go porządnie. Należy zaopatrzyć się we wtyk do User Portu. Ja rozwiązałem ten problem, stosując wtyk ze złomowanego sprzętu komputerowego (produkcji Eltry). Ponieważ mają one przeważnie postać długich listew łączących, należy odciąć tyle, ile potrzebujemy, czyli 12 urządzeń. Następnie wytrawiamy małą płytkę drukowaną. Z jednej strony przylutowujemy wtyk, z drugiej zaklejamy go np. żywicą epoksydową. Następnie możemy przylutować do wtyku przewody - 9 sztuk (8 bit + masa) lub przejść na bardziej popularny standard wtyku np. DB25. Po dokładnym sprawdzeniu połączeń, możemy uruchomić układ. Najpierw podłączamy układ do komputera, a następnie włączamy zasilanie układu i komputera. Przy wkładaniu wtyku pamiętajmy, aby częścią drukowaną był zwrócony ku dołowi, zgodnie z rysunkiem 1, gdyż to właśnie na spodzie gniazda są interesujące nas sygnały. Po poprawnym połączeniu całości i włączeniu zasilania, należy nasz układ oprogramować. Ponieważ User Port może być wykorzystany zarówno jako wejście, jak i wyjście, należy do jednego z rejestrów układu wpisać wartość 255 (FF hex), co spowoduje, że CIA#2 będzie używać User Portu jako wyjścia. Rejestr ten ma adres 56597 (DD03 hex). Po uruchomieniu komputera należy z edytora Basica (zapisany w ROM komputera i dostępny od razu po włączeniu) wpisać komendę: POKE 56577,255. O wiele przyjemniejszy w testowaniu urządzenia będzie program z listingu 1. Po wpisaniu programu do edytora, uruchamiamy go komendą RUN. Po zakończonym teście urządzenia można zastanowić się nad docelowym zastosowaniem interfejsu. W moim domu urządzenie wyposażone w triaki, steruje wężem świetlnym. Oczywiście można znaleźć sto innych zastosowań. Wszystko zależy od pomysłowości konstruktora. Przykładowy program obsługi węża świetlnego przedstawia listing 2. LISTING 1 - tester złącza 1 PRINTCHR$(147) 10 POKE 56579,255 20 INPUT "PODAJ WARTOSC ";Q 30 POKE 56577,Q 40 GOTO 20 LISTING 2 - wąż świetlny 1 PRINTCHR$(147) 10 POKE 56579,255 12 INPUT "OPOZNIENIE ";Q 15 POKE 56577,219 16 PRINT CHR$(19) 17 PRINT "FAZA 1- **.**.** " 20 GOSUB 100 30 POKE 56577,182 32 PRINTCHR$(19) 33 PRINT "FAZA 2- .**.**.* " 35 GOSUB 100 40 POKE 56577,109 42 PRINTCHR$(19) 43 PRINT "FAZA 3- *.**.**. " 45 GOSUB 100 50 GOTO 15 100 FOR I=1 TO Q: NEXT I 101 RETURN LISTING 3 - stroboskop 1 PRINTCHR$(147) 10 INPUT "OPOZNIENIE ";Q 11 POKE 56577,255 15 GOSUB 100 20 POKE 56577,0 30 GOTO 11 100 FOR I=1 TO Q: NEXT I 110 RETURN Całe urządzenie należy jeszcze włożyć do obudowy. Proponuję na ściance zamocować dwa gniazda - jedno przeznaczone do komputera, drugie do urządzenia docelowego np. zestawu przekaźników, triaków, etc. Również diody świecące, monitorujące poszczególne linie wyjść, zainstalowane na obudowie sprawią dobre wrażenie, nie wspominając o funkcjonalności takiego rozwiązania. Mam nadzieję, że cały układ sprawi Wam wiele satysfakcji, pomimo swojej prostoty i łatwości montażu. Naprawdę łatwo jest napisać program w Basicu, który np. o godzinie 6 włączy radio, czy podczas naszej nieobecności będzie symulował obecność domownika. Być może ktoś pokusi się o zbudowanie edukacyjnego modelu robota, którego można będzie nauczać jakiejś sekwencji ruchów.
Instrukcja używania systemu komentarzy
Adresy URL wpisujemy w postaci http://nazwastrony.pl, ftp://nazwastrony.pl.
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
  |
